Badania: terapia błotna Neydharting w artrozie stawu kolanowego

Celem 14-dniowego badania naukowego było sprawdzenie wpływu terapii błotem Neydhartinga na chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego na podstawie parametrów klinicznych z jednej strony i jakości życia pacjentów z drugiej. Łącznie 53 pacjentów podzielono na dwie grupy; pierwsza grupa otrzymała okłady błotne, a druga zwykłe gorące okłady. Parametry testowe rejestrowano przed i po leczeniu, a także 6 i 12 tygodni później.

W obu grupach jakość życia poprawiła się po 2 tygodniach, a poprawę zaobserwowano również w późniejszym okresie. Chociaż podawanie środków przeciwbólowych zostało zmniejszone w obu grupach , różnica była znacząca tylko w grupie leczonej błotem. Ten trend w grupie 1 utrzymywał się w kolejnym okresie. W grupie kontrolnej (gorące okłady) nastąpiła jedynie tymczasowa i nieznaczna poprawa.

Okłady z błota Neydharting miały korzystny wpływ na parametry kliniczne, jakość życia i w odniesieniu do wymaganych leków.