Fangoterapia

Terapia błotna ma długą tradycję. W rzeczywistości istnieją dowody potwierdzające istnienie tego zwyczaju od czasów starożytnych Egipcjan. Błoto zmieszane z gliną z brzegów Nilu było stosowane w celu poprawy elastyczności i wyglądu skóry.

Później, w czasach Romanów, kuracje błotne stały się powszechną praktyką w Italii. W okresie świetności Imperium Rzymskiego zabiegi błotne stały się bardzo popularne w Europie.

W dzisiejszych czasach kuracja fango rozpowszechniła się na całym świecie.

Wykorzystaj okazję do podróży i połącz swój urlop z bardzo relaksującym zabiegiem, jakim jest terapia błotna!

Kuracja błotna musi być zapisana i nadzorowana przez lekarza medycyny cieplnej. Przed każdym zabiegiem odbywa się badanie lekarskie, podczas którego lekarz decyduje, na jakie części ciała należy nakładać leczniczą borowinę oraz jaka temperatura i czas trwania są najbardziej odpowiednie dla poszczególnych zastosowań. Zabieg przeprowadza się zazwyczaj z rana na czczo. Typowa terapia błotna we włoskich uzdrowiskach obejmuje zazwyczaj cztery etapy:

1) Okład błotny, w którym błoto o temperaturze między 38°C a 42°C jest nakładane na chore miejsca przez "fanghini". Następnie pacjent jest zawijany w ściereczki i koce, aby wzmocnić rozgrzewające właściwości błota. Aplikacja trwa od 15 do 30 minut.

2) Kąpiel termalna, w której pacjent po oczyszczeniu błotem krótkim prysznicem bierze kąpiel w wodzie termalnej, której temperatura wynosi około 37°C, przez około 10 do 15 minut. Niekiedy woda wzbogacana jest również ozonem w celu pobudzenia krążenia.

3) Odczyn potowy, w którym po kąpieli osusza się pacjenta i pozwala mu odpocząć przez co najmniej 30 minut, dobrze okrytego, podczas gdy trwa biologiczna reakcja organizmu na okład borowinowy.

4) Masaż, który zwykle oznacza zakończenie terapii błotnej, ale może być również uzupełniony o inne zabiegi.

Wskazania i działanie

Choroby układu ruchu

Okłady z borowiny wykazały działanie uśmierzające ból. Zaobserwowano więc, że kuracje borowinowe są pomocne w przypadku zaburzeń układu ruchu, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów, osteoporoza, ból stawów i ograniczona ruchomość, a także pierwotne i wtórne formy choroby zwyrodnieniowej stawów.

Mogą być również korzystne w leczeniu powypadkowym i pooperacyjnym, podagrze, zwapnieniu chrząstki, reumatyzmie stawowym, reumatyzmie zapalnym (z wyjątkiem postaci ostrej), reumatoidalnym zwłóknieniu, reumatoidalnym zapaleniu ścięgien, reumatoidalnych dolegliwościach biodrowych, reumatyzmie tkanek miękkich oraz reumatoidalnym zapaleniu stawów (w spoczynku).

Choroby skóry

Fango jest również stosowane jako terapia chorób skóry. Należą do nich azs, zaczerwienienie skóry, infekcje grzybicze, pokrzywka, trądzik i alergie słoneczne. Błoto ma działanie łagodzące ból i swędzenie oraz dostarcza skórze nawilżenia.

Nerwy i stres

Wreszcie, zabiegi błotne mogą mieć również działanie relaksujące ze względu na ciepło. Fango terapia jest więc wykorzystywana nie tylko do eliminacji stresu, ale stosuje się ją również w przypadku ogólnego zdenerwowania oraz zaburzeń psychosomatycznych i psychologicznych.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Przeciwwskazania do zabiegu fango to:

• ostra artropatia
• ciężarna
• epilepsja
• wrzody krwotoczne
• problemy z krążeniem
• ciężkie choroby endokrynologiczne, zakaźne lub kardiologiczne

Nie ma żadnych znanych skutków ubocznych przy terapii borowinowej.

We Włoszech, początku terapii błotnej, jest kilka wspaniałych miejsc do wyboru, dzięki wielu.

Do najsłynniejszych miejsc na zabieg błotny we Włoszech należą Wzgórza Eugańskie, w tym Abano Terme i Montegrotto Terme. Nieco mniej znane, ale równie fascynujące, są Levico Terme, Monteortone Terme i Bagno di Romagna.

Na południu znajduje się wyspa Ischia, zanurzona w krystalicznie czystych wodach Morza Tyrreńskiego naprzeciwko Neapolu, której źródła termalne, z unikalną kompozycją minerałów, czynią ją jednym z najlepszych miejsc do terapii błotnej.

Włochy można bez wątpienia nazwać "krainą terapii błotnej". Praktykowane tam kuracje, zwłaszcza na Wzgórzach Euganejskich, wykorzystują certyfikowane błoto jako główny składnik, jak twierdzą badacze z Uniwersytetu w Padwie.